Rustdag

Onder het aanhoudende gekwaak van de kikkers van de buurman hebben we middernacht ons bedje opgezocht. Vanochtend was Arie al vroeg op pad om vers brood in te slaan. Met z'n vieren ontbeten op het buitenterras met het prachtige uitzicht over de vallei.

Kort hierna zijn we met Nederlandse kennissen hebben we de markt bezocht in Villefrance-de-Rouergue. Een levendig stadje, een contrast met de dorpjes. We hebben daar wat inkopen gedaan (yoghurtjes, bananen, melk en kersen). Natuurlijk zijn we de terrasjes niet voorbij gelopen. Wat een drukte en dat op een werkdag. 

Onderweg terug zijn Arie en ik in de bus nog ternauwernood ontsnapt aan de dood. Echt waar. Wat gebeurde er? Op weg naar La Salvatat kwam een vrachtwagen op onze rechterrijstrook recht op ons af. Arie seinde met zijn lichten en slechts circa 50 meter afstand gooide de chauffeur zijn stuur om. Wat bleek? Het was een Engelse combinatie die dacht links zijn strook was. Mooi niet dus. 

In de middag heb ik de remmen van de tandem bijgesteld en is de ketting weer gesmeerd. De avond begon met een aperitiefje van zelfgemaakte Sangria. Dit om ons al vast in de Spaanse stemming te brengen. Vervolgens  hebben we met enkele lokale kennissen genoten van de Indische gerechten van Merlin. Onnavolgbaar!

Niet alleen Merlin maar ook Arie was onnavolgbaar. Wat hebben we gelachen. Tegelijk zorgde Arie ook nog voor de koele drankjes en - niet te vergeten - de 33 toeren-muziek vanaf de platenspeler (Rolling Stones, CCR, Slade en nog veel meer). Onvergetelijk, wat een ouderwetse avond zonder mobieltjes (!) en zonder voetbal. 

Het resultaat van deze twee schitterende avonden is dat Gonnie en ik beiden twee kilo zwaarder zijn geworden. Dat zullen we morgen gaan voelen. Het was het meer dan waard. Merlin en Arie hartstikke bedankt voor jullie uitstekende zorgen voor de twee pelgrims. 

O ja, vergeet de video niet te bekijken die in de middag is gemaakt.