Crux de Ferro

De tweede serieuze col Crux de Ferro moest vandaag worden bereikt. Voordat we daaraan begonnen hadden we eerst een eenvoudige aanloop van 30 kilometer. In Astorga hebben we ons overlevingspakket aangevuld want een hongerklop is dodelijk. 

Na zo'n 5 kilometers in de beklimming zagen we onze inmiddels bekende tandemcollega's Coos en Rudi. Effe weer wat bijgebuurt en vervolgens in ieders eigen tempo omhoog. De donkere wolken van links werden dreigender en dreigender. Kort voor de top hebben we in Foncebadón (1430 meter) even gepauzeerd voor wat drinken en een heerlijk stuk chocoladecake. Binnen was het warm maar toen we weer op de tandem stapten was het koud in onze bezwete shirts met lange mouwen. 

De laatste 2,5 kilometers zijn behoorlijk steil tot 10%. Onderweg naar de top zagen we nog iets opmerkelijks: een paar schoen hangende aan een hoogspanningskabel (zie foto). 

De pas is 1504 meter hoog en daarmee het hoogste punt van de hele Camino. Daarom staat bij de top als bekroning van een reusachtige hoop stenen een boomstam van vijf meter hoog, waarop een ijzeren kruis is bevestigd. Conform de traditie nemen veel pelgrims een steen(tje) van huis mee en gooien of leggen dat op deze hoop, als symbool van de last die ze met zich meedragen en waarvan ze zich door hun pelgrimstocht kunnen bevrijden.

Samen met Coos en Rudi zijn de stenen bij het kruis gelegd. Direct daarna verslechterde het weer. Het ging regenen en we kwamen in de wolken terecht. Bij het gebouwtje aldaar hebben we half uur geschuild. Even op de weerapp gekeken en het zou rond 13:00 uur opklaren. En dat klopte dus!

De afdaling was gevaarlijk (nat) en tegelijk schitterend met de besneeuwde bergtoppen in beeld. We zijn ook nog even in Manjarin gestopt voor een stempel (vriendelijk doch dringend advies van Jeanne). Inderdaad een bijzonder plekje op aarde (zie foto). Na iedere haarspeldbocht zag je een nieuw schilderij. Ook de doorkomst in het dorpje Molinseca is er eentje om niet meer te vergeten. Jammer dat het zo snel voorbij gaat. 

Het was een bijzondere dag waarbij - in tegenstelling tot de prognoses - het weer toch meeviel. Morgen weer een bergetappe met als hoogste punt de Alto do Poio (1335 meter). We hebben er vertrouwen in! 

O ja, we zijn nu in Ponferrada en dat is precies waar eind september 2014 het WK wielrennen plaatsvindt. Echter, de professionals rijden dan een eenvoudiger parcours!

http://connect.garmin.com/activity/527569039